Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά Της Δίαιτας εορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Μαΐου και έχει ως σύμβολό της τη γνωστή μπλε κορδέλα. Αυτή την ημέρα αποτυπώνεται η άρνηση στην υιοθέτηση προτύπου εξωτερικής εμφάνισης, καθώς και η εφαρμογή εξαντλητικών για τον οργανισμό τρόπων διατροφής: «δίαιτες express».
H Παγκόσμια Ημέρα Κατά Της Δίαιτας καθιερώθηκε το 1992 από τη Mary Evans Young, η οποία έπασχε και η ίδια από νευρική ανορεξία. H αφορμή της κινητοποίησης για τη δημιουργία αυτής της παγκόσμιας ημέρας ήταν η είδηση της αυτοκτονίας μίας 15χρονης έφηβης, η οποία αδυνατούσε να χάσει βάρος.
Διατροφικές διαταραχές και εξαντλητικές δίαιτες
Η εμμονή πολλών ανθρώπων για την απόκτηση του τέλειου σωματικού βάρους ξεκινά από την ανάγκη ενσωμάτωσής τους στα κοινωνικά στερεότυπα ομορφιάς που επιβάλλουν οι σύγχρονες κοινωνίες. Αυτό με τη σειρά του δημιουργεί ένα μόνιμο άγχος αποδοχής που σχετίζεται με την εξωτερική εμφάνιση. Έτσι πολλοί άνθρωποι οδηγούνται σε ακραίες λύσεις εξαντλητικής δίαιτας, που με τη σειρά τους οδηγούν σε διατροφικές διαταραχές, όπως η υπερφαγία, η βουλιμία και η νευρική ανορεξία.
Ας δούμε όμως τι προκαλούν αυτές οι διατροφικές διαταραχές.
Άτομα που οδηγούνται στην υπερφαγία μπορεί να αναπτύξουν υψηλή πίεση του αίματος, καρδιαγγειακές παθήσεις, διαβήτη και άλλα προβλήματα που συνδέονται με την παχυσαρκία.
Η βουλιμία από την άλλη μπορεί να οδηγήσει σε πόνο στον λαιμό, φθαρμένο σμάλτο των δοντιών, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και καρδιακές προσβολές.
Η νευρική ανορεξία τέλος μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία, δυσκοιλιότητα, οστεοπόρωση, ακόμη και βλάβη στην καρδιά και τον εγκέφαλο.
Οι διατροφικές διαταραχές τέλος μπορούν να καταστρέψουν τη σωματική αλλά και την ψυχική υγεία αφού συνδέονται με την ύπουλη ασθένεια της κατάθλιψης.
Αγαπάμε το σώμα μας
Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά Της Δίαιτας επιχειρεί να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους για κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο… Να αγαπήσουμε όλοι το σώμα μας.
Μπορεί πολλοί από εμάς να αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε το «τέλειο» σώμα, αυτό που για τα σύγχρονα πρότυπα ζωής πιστεύουμε ότι πρέπει να έχουμε, αλλά ας αναρωτηθούμε αν αυτό οφείλεται στην πραγματική σωματική μας κατάσταση ή στη γενικότερη αυτοπεποίθηση που διαθέτουμε ως χαρακτήρες. Αν για παράδειγμα είχαμε το «ιδανικό σώμα», θα ήμασταν πραγματικά ευτυχισμένοι; Ή πάλι, το να επιβάλλουμε έναν τρόπο εξαντλητικής διατροφής στον οργανισμό μας είναι δείγμα αγάπης και φροντίδας προς τον εαυτό μας; Σίγουρα όχι.
Καλό είναι να σταματήσουμε να κρίνουμε συνεχώς τον εαυτό μας για τις ιδιαιτερότητές του. Να μη συγκρίνουμε το σώμα μας με άλλα, μια που ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός και κάθε ένας από εμάς έχει τη δική του αξία και μοναδικότητα. Να μην υποτιμάμε τον εαυτό μας, είτε βρισκόμαστε μόνοι απέναντι σε έναν καθρέπτη είτε μέσα στον κοινωνικό μας περίγυρο, και κυρίως να σεβόμαστε αυτό που είμαστε.
Έχοντας κάποιος περιττά κιλά, καλό είναι να προσπαθήσει να τα περιορίσει, σιγά σιγά, χωρίς άγχος και πίεση, αλλά με μεθοδευμένες ενέργειες, ώστε να έχει κυρίως μια καλή υγεία και όχι για να προσελκύσει την κοινωνική αποδοχή.
«Φροντίζουμε το σώμα μας γιατί το αξίζει πραγματικά και όχι για να μας θαυμάζουν οι άλλοι».
Με αυτό το σύνθημα ας γιορτάσουμε την ομορφιά και την ποικιλομορφία όλων των φυσικών μεγεθών του ανθρώπινου σώματος χωρίς άγχος και κόμπλεξ. Ας δώσουμε ένα τέλος στις διακρίσεις και τη ρατσιστική αντιμετώπιση των υπέρβαρων συνανθρώπων μας και ας αποτινάξουμε την εμμονή για την επίτευξη του «ιδανικού βάρους».
Απέχουμε από διατροφικούς περιορισμούς και ενημερωνόμαστε για τις βλαβερές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι μη κατάλληλες δίαιτες για τον οργανισμό. Παράλληλα ενημερωνόμαστε για μια ισορροπημένη διατροφή που πρέπει να ακολουθούμε ώστε να έχουμε καλή υγεία. Τέλος κατανοούμε το προπαγανδιστικό «παιχνίδι» που παίζεται από τις βιομηχανίες αδυνατίσματος, μέσα από τις διαφημιστικές τους καμπάνιες και το ποσοστό της οικονομίας που σχετίζεται με αυτές, ώστε να είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι πολίτες και καταναλωτές.
«Η καλή υγεία είναι οδηγός μας για μια καλή ζωή με πληρότητα».
