Στο The Foodies
μοιραζόμαστε
το πάθος
για υγιεινή
διατροφή,
vegan συνταγές,
μικρά μυστικά
ευεξίας
και πολλά ακόμα
για μια ζωή
γεμάτη γεύση

NEA
auww dog

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι από τα παράσιτα στα κατοικίδια μας.

Τα παράσιτα είναι οργανισμοί που ζουν, αναπτύσσονται και τρέφονται σε βάρος
του κατοικίδιού μας. Μπορεί να εντοπίζονται, ανάλογα του είδους τους, σε όλα τα
όργανα ή συστήματα του οργανισμού, εσωτερικά (ενδοπαράσιτα) ή εξωτερικά
(εξωπαράσιτα) του σώματος. Το μέγεθος των παρασίτων μπορεί να κυμαίνεται από
μικροσκοπικές διαστάσεις μέχρι αρκετά εκατοστά του μέτρου. Η μεγάλη σημασία των
παρασίτων δεν αφορά μόνο την υγεία του κατοικίδιου, αλλά και του ανθρώπου που το
φροντίζει και ζει μαζί του (Δημόσια Υγεία).

Συχνά η παρουσία τους δεν είναι εύκολα αντιληπτή, επειδή δεν προκαλείται
κάποιο σύμπτωμα στο ζώο. Σε άλλες περιπτώσεις όμως, ο παρασιτισμός γίνεται
αντιληπτός από τα κλινικά συμπτώματα που μπορεί να είναι ήπια έως πολύ έντονα
(ακόμη και θάνατος του ζώου), ανάλογα της περίπτωσης. Τα συχνότερα συμπτώματα
είναι γενικά απώλεια βάρους, κακή όψη ή απώλεια του τριχώματος, αδυναμία,
διάρροια ή δυσκοιλιότητα, διόγκωση της κοιλιάς, αναιμία, κνησμός και πολλά άλλα
ανάλογα του παρασίτου. Επιπλέον των παραπάνω, τα παράσιτα μπορεί να
μεταδώσουν παθογόνους μικροοργανισμούς, αίτια άλλων σοβαρών νοσημάτων με
ποικιλία συμπτωμάτων.

Η αντιπαρασιτική προστασία του σκύλου είναι απόλυτα απαραίτητη και ξεκινά
από τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του, για παράσιτα που μπορεί να έχει αποκτήσει
στη διάρκεια της κυοφορίας ή κατά το θηλασμό από τη μητέρα του, και συνεχίζεται σε
όλη τη διάρκεια της ζωής του, για πολλά άλλα παράσιτα που μπορεί να τον μολύνουν
μετέπειτα ανάλογα της εποχής του έτους, του χώρου διαβίωσης και της
δραστηριότητάς του.

Ορισμένα παράσιτα εμφανίζονται εποχιακά, ενώ άλλα σε όλη τη διάρκεια του
χρόνου. Για παράδειγμα, ο σκύλος, ανεξάρτητα της εποχής του έτους, μπορεί να
γεννηθεί μολυσμένος με ασκαρίδες (μακρόστενα σκουλήκια έως 10 εκατοστά του
μέτρου) στο έντερό του, οι οποίες αφενός σε μεγάλο αριθμό μπορεί να προκαλέσουν
βλάβη στον ίδιο (καθυστέρηση της ανάπτυξης, έμφραξη του εντέρου και θάνατο) και
αφετέρου μπορεί να μολύνουν τον άνθρωπο (σύνδρομο σπλαχνικά μεταναστευουσών
προνυμφών σε εσωτερικά όργανα ή δέρμα).

Την άνοιξη κυριαρχούν τα εξωπαράσιτα, όπως για παράδειγμα οι κρότωνες, τα
κουνούπια, οι σκνίπες και οι ψύλλοι, αν και οι τελευταίοι μπορεί να βρίσκονται σε
μολυσμένα σπίτια σε όλη τη διάρκεια του έτους. Η μόλυνση γίνεται συνήθως σε κάποιο
εξωτερικό υπαίθριο χώρο που διαβιούν ή βγαίνουν βόλτα, όπως σε πάρκα, αν και δεν
αποκλείονται οι περιπτώσεις μεταφοράς τους με τα υποδήματα και ρούχα των
ανθρώπων ή άλλα αντικείμενα, όπως γλάστρες με φυτά. Η άνοδος της θερμοκρασίας
του περιβάλλοντος την άνοιξη βοηθά σημαντικά στη δραστηριοποίηση των παραπάνω
εξωπαρασίτων, τα οποία μυζούν αίμα από το ζώο μας. Η παρουσία τους στο σκύλο
μειώνει την ποιότητα της ζωής του, επειδή προκαλούν ενόχληση και κυρίως με την
αιματοφαγία τραυματισμούς του δέρματος και πιθανή μετάδοση νοσημάτων
(διροφιλαρίωση, λεϊσμανίωση, ερλιχίωση, πιροπλάσμωση και πολλά άλλα).

Σε κάθε περίπτωση, μια προληπτική κλινική και εργαστηριακή εξέταση του
ζώου μας από κάποιο κτηνίατρο σε τακτά χρονικά διαστήματα θα μας βοηθήσει να
διαπιστώσουμε έγκαιρα την παρουσία τους και να θεραπεύσουμε με επιτυχία το ζώο
μας. Η πρόληψη από την άλλη πλευρά, ιδιαίτερα των συχνών παρασιτικών νοσημάτων,
είναι ο καλύτερος τρόπος προστασίας και θωράκισης της υγείας του σκύλου και
αποφυγής οποιασδήποτε έκθεσης σε κινδύνους των ανθρώπων που τον φροντίζουν.

Σήμερα ευτυχώς υπάρχουν στη διάθεσή μας πολλά ασφαλή και αποτελεσματικά
αντιπαρασιτικά φάρμακα. Η χορήγησή τους γίνεται με ασφάλεια και ευκολία για το
ζώο και τον άνθρωπο. Επιπλέον, μπορούμε να επιλέξουμε οποιαδήποτε οδό χορήγησης
μας βολεύει, όπως από το στόμα ή τοπικά στο δέρμα. Ανεξάρτητα όμως από την οδό
χορήγησης, επιλέγουμε αντιπαρασιτικά φάρμακα, ιδίως όταν πρόκειται για
εξωπαρασιτοκτόνα, τα οποία να έχουν μεγάλη διάρκεια προστασίας και γρήγορη
δράση, ώστε να απωθείται ή να θανατώνεται το παράσιτο πριν προλάβει να μολύνει το
σκύλο μας με κάποιο παθογόνο μικροοργανισμό. Τέλος, η μέριμνα κατά των παρασίτων
ιδιαίτερα την άνοιξη, πρέπει να συμπεριλαμβάνει και την αποφυγή μόλυνσης του
σπιτιού μας, όπως για παράδειγμα με ψύλλους, με τη χρήση κατάλληλων και ασφαλών
σκευασμάτων.

Εδώ βλέπουμε κρότωνες μετά το γεύμα αίματος σκύλου και έτοιμοι να γεννήσουν τα
αυγά τους. Κάθε τέτοιος κρότωνας μπορεί να γεννήσει μέχρι 5.000 αυγά, από τα οποία θα
εκκολαφθούν προνύμφες έτοιμες να ξεκινήσουν την εξέλιξή τους με τη λήψη αίματος.

Εδώ βλέπουμε ένα ψύλλο καθώς μετακινείται στο σώμα ενός νεαρού σκύλου. Να
σημειωθεί ότι οι ψύλλοι ζουν στο περιβάλλον και επισκέπτονται το σκύλο μόνο για να
πιούν αίμα.

Ηλία Παπαδόπουλος- Κτηνίατρος, Καθηγητής Α.Π.Θ

Ο Ηλίας Παπαδόπουλος είναι πτυχιούχος του Τμήματος Κτηνιατρικής του
Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης με μεταπτυχιακές σπουδές στην
Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι ειδικευμένος κτηνίατρος,
Διπλωματούχος του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Κτηνιατρικής Παρασιτολογίας.
Είναι καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Παρασιτολογίας και
Παρασιτικών Νοσημάτων του Τμήματος Κτηνιατρικής ΑΠΘ. Έχει δημοσιεύσει
άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και έχει παρουσιάσει ερευνητικά
αποτελέσματα σε εθνικά και παγκόσμια επιστημονικά συνέδρια.

Περισσότερα νέα