Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων στις 4 Απριλίου, το the foodies πήρε συνέντευξη από τέσσερα αγαπητά και αναγνωρίσιμα πρόσωπα που έχουν στο ενεργητικό τους φιλοζωικό έργο. Η Τάνια Τρύπη, η Μαριάννα Τουμασάτου, ο Σπύρος Γραμμένος και η Άντα Λιβιτσάνου μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις τους για το ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα των αδέσποτων στη χώρα μας.
Τάνια Τρύπη
Πώς βλέπετε την κατάσταση με τα αδέσποτα ζώα στην Ελλάδα; Τι προβλήματα θεωρείτε ότι υπάρχουν και πώς θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν;
Η κατάσταση είναι τραγική, βέβαια, γίνεται μια πολύ-πολύ μεγάλη προσπάθεια από εθελοντές και φιλόζωους, κάποια σωματεία κ.λπ., αλλά θέλουμε περισσότερη οργάνωση και το βασικό είναι η στείρωση! Είναι μεγάλο κομμάτι, που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι τα ζώα δεν είναι λούτρινα. Πολύς κόσμος δυστυχώς τα βλέπει έτσι, και γι’ αυτό υπάρχουν τόσες εγκαταλείψεις. Παίρνουμε ένα σκυλάκι δώρο στο παιδάκι, και, μόλις το βαρεθούμε, το πετάμε. Σαν να μην το έχουμε ισότιμο μέλος της οικογένειας. Καλύτερα, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι να μην παίρνουν κανένα ζώο αν δεν το αγαπάνε πραγματικά. Δηλαδή δε μπορεί να χωρέσει το μυαλό μου κάποιον που αγαπάει πραγματικά ένα πλάσμα, να το εγκαταλείπει στο δρόμο. Αυτό πάει να πει ότι δεν το αγάπησε ποτέ!
Δε ξέρω τι πρέπει να γίνει με την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων. Ίσως να μπουν προγράμματα στα σχολεία εντατικά και γενικά, δεν είναι μόνο να ευαισθητοποιούνται τα παιδιά, αλλά να ευαισθητοποιούνται και οι γονείς. Είναι πολύ βασικό αυτό. Γιατί το παιδί όσο καλά μηνύματα και να πάρει απ’ το σχολείο, είναι οι γονείς που πρέπει να ευαισθητοποιηθούν.
Χρειάζονται περισσότερες γνώσεις, αλλά χρειάζεται να αλλάξει και όλο αυτό με τα νομοσχέδια που γίνεται, δε θέλω να αναλύσω εάν είμαι υπέρ ή κατά, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν κάποια πράγματα.
Γιατί να υιοθετήσει κάποιος ένα αδέσποτο ζώο;
Γιατί είναι ένα πλάσμα εγκαταλελειμμένο, δεν το έχει επιλέξει, και η μοίρα του είναι να ζει σε ένα κλουβί μέχρι να φύγει από αυτή τη ζωή. Είμαστε υπέρ της υιοθεσίας, σαφέστατα. Γι’ αυτό το λόγο και γιατί δεν είχε ποτέ του οικογένεια. Για να αποκτήσει οικογένεια!
Τι συμβουλές έχετε να δώσετε σε όποιον θέλει να υιοθετήσει σκύλο ή γάτα;
Να ενημερωθούν πάρα-πάρα πολύ καλά για τις ανάγκες που έχει το κάθε ζώο. Να το συζητήσουν πολύ πριν πάρουν αυτή την απόφαση, και να ξέρουν ότι είναι ακριβώς όπως όταν έχεις ένα ανθρώπινο παιδί, αφού έχει ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τα ανθρώπινα παιδιά μας. Από εκεί και πέρα, όταν είναι αποφασισμένοι να κάνουν θυσίες και από τον ελεύθερο χρόνο τους, από τα ξυπνήματά τους τα πρωινά, να το κάνουν. Δηλαδή εγώ το σκυλί μου το έχω ακριβώς όπως είναι τα κορίτσια μου τα ανθρώπινα. Και σας πληροφορώ ότι η νοημοσύνη και η εξυπνάδα είναι πολύ υψηλή, δηλαδή, άμα την πω άνθρωπο θα την προσβάλω. Πραγματικά σας το λέω. Κάποιοι άνθρωποι όμως καλύτερα να πάρουν ένα λούτρινο. Το ζώο δεν είναι παιχνίδι. Έχει υπευθυνότητα, έχει συναισθήματα, ακριβώς όπως ένα ανθρώπινο πλάσμα. Ακριβώς! Ότι και να είναι, ανθρώπινο παιδί ή ζώο, αγάπη χρειάζεται. Και στην αγάπη εμπεριέχεται η υπομονή και η ισότητα και ο σεβασμός!
Επίσης, θέλω να πω ότι χαίρομαι πολύ να μιλάω για τα ζητήματα αυτά, γιατί όπως ξέρετε είμαι και βίγκαν και έχω υιοθετήσει και ένα πρόβατο το οποίο δεν ήταν αδέσποτο, αλλά και αυτό έχει αποδείξει ότι έχει και νοημοσύνη και συναισθήματα. Είναι ένα χαρούμενο πλάσμα!
Πού βρίσκουμε αυτή τη στιγμή την Τάνια Τρύπη:
Προετοιμάζεται για δύο παραστάσεις που, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα κάνουν περιοδεία το καλοκαίρι που μας έρχεται. Η πρώτη, «ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός» σε σκηνοθεσία Χάρη Ρώμα, αποτελεί θεατρική διασκευή παλιάς αγαπημένης ελληνικής ταινίας. Η δεύτερη, «τα Άγουρα Κεράσια» του Μιχαήλ Άνθη σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη, παίζεται από την Τάνια Τρύπη και τον Κωνσταντίνο Καζάκο, και θα ξεκινήσει την περιοδεία της από το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Τέλος, με το άνοιγμα της εστίασης, αναμένουμε να τη δούμε σε live μουσικές εμφανίσεις.
Μαριάννα Τουμασάτου
Πώς βλέπετε την κατάσταση με τα αδέσποτα ζώα στην Ελλάδα; Τι προβλήματα θεωρείτε ότι υπάρχουν και πώς θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν;
Η κατάσταση είναι της απόλυτης καταστροφής! Και αυτό συμβαίνει γιατί οι Έλληνες δεν αγαπάνε τα ζώα, είναι αποδεδειγμένο αυτό. Η καινούρια γενιά που είναι σε όλη της καλύτερα ίσως καταφέρει κάτι. Η παλιά, η παλιότερη ημών και η ίδια με εμένα είναι ελεεινή γενιά σε σχέση με το χαρακτήρα των ανθρώπων. Γιατί ο χαρακτήρας και η ποιότητα του ανθρώπου φαίνεται στο πώς αντιμετωπίζει τις μειονότητες και τους αδύναμους. Τα ζώα είναι αδύναμα πλάσματα: εμπιστεύονται το χέρι που θα απλώσει να τα ταΐσει, και αυτό το χέρι, συχνά – πυκνά, έχει φόλα! Αυτό είναι δολοφονία.
Επίσης, οι κατά καιρούς υπεύθυνοι στους δήμους, τρώγανε λεφτά αβέρτα, τα οποία ήταν λεφτά που η ευρωπαϊκή ένωση έδινε για την προστασία των ζώων. Πηγαίνανε και τα θανατώνανε, αντί να τα στειρώσουνε, να τα εμβολιάσουν, να τα αποπαρασιτώσουν και να τα επιστρέψουν. Διότι, αν υπάρχει ένα οργανωμένο και δομημένο σύστημα, αν στειρωθούν το 80% των αδέσποτων, μετά θα σου απλωθεί το 20% το οποίο θα το ξαναπετύχεις. Θα σου πάρει μία δεκαετία; Ναι, αλλά σε μία δεκαετία δεν θα υπάρχουν αδέσποτα. Δεν θα υπάρχουν ψυχούλες που θα πετάγονται στο δρόμο για να φάνε μία μπουκιά φαΐ και θα πετάγεται το αυτοκίνητο και θα τα χτυπάει, ή θα πεθαίνουν από αφυδάτωση το καλοκαίρι. Πρέπει να μπουν άνθρωποι με συνείδηση στις κατάλληλες θέσεις, και όχι άτομα που θέλουν να αγοράσουν αυτοκίνητο και να βάλουν παράθυρα στο εξοχικό τους με τα παιδιά του δημοσίου.
Γιατί να υιοθετήσει κάποιος ένα αδέσποτο ζώο;
Γιατί ένα πλάσμα που έχει γεννηθεί άτυχο, στο δρόμο, μέσα στο κρύο και στην ασυδοσία των λοιπών ανθρώπων, είναι πάρα πολύ σημαντικό να απλώσεις το χέρι σου και να το φέρεις στη ζωή. Ο αδερφός μου βρήκε, πριν από ένα μήνα περίπου, στο βουνό που πήγαινε βόλτα το σκύλο του, ένα σκυλί ξαπλωμένο και αποστεωμένο. Δεν είχε κουράγιο να σηκωθεί και να φάει. Το ζώο θα πέθαινε μέσα στις επόμενες ώρες, χωρίς υπερβολή. Πήγε ο αδερφός μου, του πήρε φαγητό και του πήγε, και από τότε πηγαίνει ο αδερφός μου κάθε πρωί, και εγώ κάθε απόγευμα στο βουνό. Του πήραμε και ένα σπίτι και τον βάλαμε κάτω από ένα δέντρο να μη βρέχεται, και κυρίως μαξιλάρι να ακουμπάει για να κοιμάται, γιατί δεν είχε και τρίχα από την αβιταμίνωση. Τώρα το σκυλί σιγά-σιγά παίρνει τα πάνω του, ενώ σύντομα θα φτάσει στο σημείο που θα μπορούμε να του πάρουμε και φάρμακα και να του βάλουμε αλοιφή για την ψώρα. Αν δείτε φωτογραφίες, θα αντικρίσετε ένα πλάσμα αποστεωμένο και ένα πλάσμα που παλεύει για τη ζωή. Ένα πλάσμα το οποίο τι ήθελε; Απλά κάποιος να το δει και να μην αδιαφορήσει!
Τι συμβουλές έχετε να δώσετε σε όποιον θέλει να υιοθετήσει σκύλο ή γάτα;
Να το κάνει, θα αλλάξει τη ζωή του! Έχει πει μία συγκλονιστική ατάκα ένας φίλος, όταν του είπε ένας άλλος «Αμάν, βρε Βαγγέλη, όλο για το σκυλί σου μας μιλάς» και εκείνος απάντησε: «Δεν ξέρω και πολλούς να χοροπηδάνε όταν με βλέπουν!». Έτσι είναι! Για ένα πλάσμα γίνεσαι το κέντρο της ζωής του, και σου δίνει μία αγάπη, εφτάδιπλη από την αγάπη που μπορείς εσύ να δώσεις. Εγώ κάποτε είχα ένα σκυλί που έπασχε από καρδιά. Το πήγαμε ετοιμοθάνατο στην κλινική, μας έλεγαν ότι δεν θα ζήσει. Ο σκύλος όμως αυτός με σοβαρά προβλήματα καρδιάς, με πάρα πολλή βέβαια φροντίδα και αγωγή, κατάφερε να ζήσει πέντε χρόνια ως καρδιοπαθής ετοιμοθάνατος. Και, όταν κάποια στιγμή κατάφερε να σταθεί στα πόδια του, γυρνάνε και μου λένε «είναι από την πολλή αγάπη». Λέω «ευχαριστώ πολύ». «Όχι» μου λέει «τη δική σας, καλή μου. Τη δική του αγάπη για εσάς!» Και είχε δίκιο.
Αν αποφασίσει κάποιος, όμως, να υιοθετήσει ένα ζώο, πρέπει να είναι συνεπής απέναντι σε αυτή την υποχρέωση που ξεκινάει, πρώτα απ’ όλα. Τα ζώα δεν είναι παιχνίδια, δεν μπορείς να πάρεις ένα ζώο, και μετά να πεις «α, τώρα το βαρέθηκα»! Θέλουν αξιοπρέπεια, θέλουν πίστη, που θα είναι μάλιστα το ένα δέκατο από αυτά που θα σου γυρίσουν πίσω σε σχέση με αυτά που θα δώσεις εσύ. Επίσης πρέπει να τα πηγαίνουμε σε ένα γιατρό, να προσέχουμε να είναι καλός ο γιατρός που θα το αναλάβει. Όπως και για τους ανθρώπους, έτσι και για τα ζώα, υπάρχουν επιχειρηματίες και υπάρχουν και γιατροί. Επίσης, δεν πρέπει στα ζώα να συμπεριφερόμαστε σαν να είναι άρρωστα χωρίς λόγο, δεν είναι παιδιά. Να τους συμπεριφερόμαστε σαν να είναι υπέροχα σκυλιά. Θέλει ισορροπία, ούτε μούρλια, ούτε αδιαφορία! Γιατί το σκυλί είναι όπως το μάθεις. Αν είσαι εσύ υστερικός ή επιθετικός, έτσι θα γίνει και το ζώο.
Πού βρίσκουμε αυτή τη στιγμή τη Μαριάννα Τουμασάτου:
Η Μαριάννα Τουμασάτου παρουσιάζει την εκπομπή «Η φωτογραφία της ζωής σου" κάθε Πέμπτη στις 21:00 στον ΑΝΤ1».
Σπύρος Γραμμένος:
Πώς βλέπετε την κατάσταση με τα αδέσποτα ζώα στην Ελλάδα; Τι προβλήματα θεωρείτε ότι υπάρχουν και πώς θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν;
Χάλια! Δεν έχουμε παιδεία ακόμα. Είναι φοβερό ότι υπάρχει κόσμος ο οποίος αγοράζει ακόμα ζώα, ενώ έχουμε τόσα αδέσποτα. Και το ακόμα πιο φοβερό είναι πάει κάποιος και δίνει 400 ευρώ να αγοράσει ένα σκυλί και το αφήνει αργότερα αδέσποτο! Πρέπει να μάθει ο κόσμος και να στειρώνει τα ζώα του, και να τους βάζει τσιπ ώστε να μπορούν να τα βρουν αν χαθούν.
Παρόλα αυτά, χαίρομαι που ακούω συνεχώς ότι δημιουργούνται είτε δομές, είτε απλώς παρέες, που ασχολούνται με τα αδέσποτα ζώα. Επίσης υπάρχει και περισσότερος κόσμος που είναι έτοιμος να το ακούσει όλο αυτό, και ξεφεύγουμε πλέον σταδιακά από το παλιό «ο σκύλος είναι για να φυλάει το χωράφι, ο σκύλος είναι για φύλακας στην αυλή», ξεφεύγουμε λίγο από αυτόν τον τρόπο σκέψης. Έχουμε βέβαια πολύ αγώνα ακόμα, αλλά σίγουρα ευαισθητοποιείται ο κόσμος στο θέμα αυτό.
Γιατί να υιοθετήσει κάποιος ένα αδέσποτο ζώο;
Μα υπάρχουν τόσα μα τόσα πολλά που τα έχουν παρατήσει, τόσα μα τόσα πολλά ζώα στο δρόμο, που είναι τεράστιο λάθος να πας και να αγοράσεις ένα ζώο! Αν κάποιος θέλει να αποκτήσει ένα ζώο, να πάει σε μία δομή, να δει τα ματάκια τους, κι αν μπορεί να φύγει από εκεί χωρίς ζώο, θα είναι μάγκας! Η κοπέλα μου έχει ένα μαλτέζ, και ζούμε μαζί. Αυτό το σκυλάκι το είχαν πάρει κάποιοι και θα πηγαίνανε να το παρατήσουν κάπου στη Βαρυμπόμπη. Και ένα τόσο μικρό ζωάκι δεν θα επιβίωνε καν στο δρόμο και τώρα είναι εδώ πέρα μαζί μου.
Τι συμβουλές έχετε να δώσετε σε όποιον θέλει να υιοθετήσει σκύλο ή γάτα;
Πρώτον, να το σκεφτεί πολύ σοβαρά. Το να έχουμε ένα ζώο είναι σαν να έχουμε ένα μωρό. Θα πάρουμε απίστευτη αγάπη, αλλά πρέπει να το φροντίζουμε συνεχώς. Δηλαδή, άνθρωποι που δεν είναι σίγουροι ότι θα φροντίσουν τα ζωντανά τους, να μην τα πάρουν. Είναι μεγάλη απόφαση αυτή. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα με ζώα και πάντα στη ζωή μου είχα ζωάκια. Η πιο δύσκολη στιγμή μου, που τελικά δεν την άντεξα, ήταν όταν πήρα καναρίνια. Δεν άντεξα να τα βλέπω στα κλουβιά, τα έδωσα σε μία φίλη που είχε πουλιά, δεν μπορώ να έχω πουλιά σε κλουβί. Αποφάσισα όταν θέλω να ακούω καναρίνια να κελαηδούν, να τα βάζω στο YouTube.
Φωτογραφία από τον Θωμά Αρσένη
Πού βρίσκουμε αυτή την περίοδο το Σπύρο Γραμμένο:
Ετοιμάζεται για την κυκλοφορία του νέου του δίσκου, με τίτλο «Δισκός σας» που δημιουργήθηκε με την ένθερμη βοήθεια του κόσμου μέσω crowdfunding. Ταυτόχρονα, θα κυκλοφορήσει το νέο του βιβλίο με διηγήματα υπό τον τίτλο «Οι ιστορίες του Χόρχε» από τις εκδόσεις ΚΨΜ το οποίο πραγματεύεται την προσπάθεια του Χόρχε, που μεγάλωσε -ή μεγαλώνει- σε μία επαρχία της Ελλάδας να καταλάβει την κοινωνία, την οικογένεια και τον ίδιο του τον εαυτό.
Άντα Λιβιτσάνου:
Πώς βλέπετε την κατάσταση με τα αδέσποτα ζώα στην Ελλάδα; Τι προβλήματα θεωρείτε ότι υπάρχουν και πώς θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν;
Επειδή έχω μεγαλώσει και στην Ύδρα και εκεί είχαμε πάρα πολλά αδέσποτα, κυρίως γάτες, και είχαμε μεγάλο θέμα με φόλες κ.λπ., για εμένα αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι ότι θα πρέπει να υπάρξει παιδεία όσον αφορά τα κατοικίδια και τα ζώα γενικά, γιατί όσοι άνθρωποι μένουνε, τουλάχιστον στην Αττική και όχι στην επαρχία, απομακρύνονται πολύ από τη φύση, και νομίζω ότι δεν έχουν αντίληψη αυτής. Οπότε, είναι λίγο περίεργα τα πράγματα. Θα έπρεπε να υπάρχει ένα μάθημα στα σχολεία ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε πρώτες βοήθειες αν χρειαστεί σε ένα αδέσποτο ζώο αλλά και στα δικά μας τα ζώα.
Κατά τ’ άλλα, έχω μια περίεργη άποψη γενικά, αφού, από τη μία θεωρώ φυσιολογικό να υπάρχουν ζώα έξω, δηλαδή το θεωρώ με έναν τρόπο υγιές, χωρίς να θέλω να ακουστώ «λάθος», γιατί ξέρω ότι υπάρχει η άποψη εκεί έξω ότι δε πρέπει να υπάρχουν ζώα να κυκλοφορούν στο δρόμο, είναι θέμα επικινδυνότητας και το καταλαβαίνω από τη μία πλευρά. Από την άλλη, όμως, νομίζω ότι η φύση είναι ένας ζωντανός οργανισμός και πρέπει να υπάρχουν ζώα γενικά. Από τη μία λέω ναι π.χ. στη στείρωση, από την άλλη, όμως, φοβάμαι ότι δε θα έχουμε μετά ημίαιμα. Δεν έχω καταλήξει μέσα μου γύρω από το ζήτημα αυτό, και είναι περίεργο, καταλαβαίνω. Δε γίνεται να έχουμε ζώα που γεννάνε κάθε 3-4 μήνες και να έχουμε road kills και να πεθαίνουν στο δρόμο τα ζώα. Δεν θέλω όμως να μπορούμε μόνο να αγοράζουμε ζώα. Εμένα όλα μου τα ζώα είναι ημίαιμα και δεν θα ήθελα ποτέ να αγοράσω. Είναι περίεργο στα δικά μου μάτια γιατί από τη μία λέω ότι δε μπορούμε να στειρώσουμε όλα τα ζώα εκεί έξω, γιατί επεμβαίνουμε με περίεργο τρόπο στη φύση, και μετά θα γίνει τι; Άρα θα πηγαίνουμε μόνο σε εκτροφεία, άρα το ένα ακυρώνει το άλλο.
Βέβαια, μπροστά στα προβλήματα που έχουμε, δηλαδή ανθρώπους που δεν ξέρουν να μεταχειριστούν ένα ζώο ή κακοποιούν τα ζώα…. Σε κάθε περίπτωση, αυτό το βλέπεις στην επαρχία, οι άνθρωποι είναι σκληροί, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν, δεν είναι ευαίσθητοι ως προς τα τετράποδα, τα παρατάνε, τα αφήνουν, γι’ αυτό υπάρχουν και τόσα αδέσποτα στην επαρχία. Εδώ απ’ την άλλη, στην Αττική, το έχουμε πάει σε άλλο επίπεδο, είναι σαν το παιδί μας το ζώο.
Αυτό που θα έπρεπε να συμβεί είναι να υπάρχει παιδεία, όπως θα έπρεπε να μάθουμε εμείς πρώτες βοήθειες για εμάς τους ίδιους , το ίδιο θεωρώ ότι θα έπρεπε να υπάρχει και για τα ζώα. Ας μπει μάθημα στα σχολεία!
Γιατί να υιοθετήσει κάποιος ένα αδέσποτο ζώο;
Είμαι ενάντια στην αγορά. Έχουμε αγοράσει, ωστόσο, όταν ήμουν μικρή. Βεβαία, άλλες εποχές τότε. Δεν υπήρχε η ευαισθησία που υπάρχει τώρα. Γενικά, θεωρώ ότι το εμπόριο ζώων, είναι σαν αγοράζεις άνθρωπο. Μου φαίνεται το ίδιο extreme. Βεβαίως, καταλαβαίνω ότι πρέπει να υπάρχουν εκτροφεία που εκτρέφουν κάποιες ράτσες, ωστόσο θεωρώ ότι είναι λάθος. Και χάρηκα με αυτό που είδα, δηλαδή ότι πλέον θα απαγορεύεται να πουλάνε ζώα στα pet shop.
Τι συμβουλές έχετε να δώσετε σε όποιον θέλει να υιοθετήσει σκύλο ή γάτα;
Κοίτα, οι γάτες είναι διαφορετικό, ιδιαίτερο ζώο. Εγώ επικοινωνώ πάρα πολύ καλά με τις γάτες, νομίζω σε επιλέγουν, σε σύγκριση με τα σκυλιά. Τα σκυλιά θέλουν όλα εκπαίδευση, μαζί και εμείς. Αν κάποιος πάρει σκυλάκι θα συμβούλευα να ασχοληθεί με την εκπαίδευσή του, ώστε να μπορεί να επικοινωνεί σωστά με το ζώο αλλά και το ζώο να μπορεί να προσαρμοστεί και να έχει μια βασική εκπαίδευση υπακοής. Αυτό είναι το πρώτο που συμβουλεύω πάντα όποιον πάρει σκυλί, γιατί γενικότερα όσοι δεν είχαν επαφή ή έχουν χρόνια να πάρουν σκύλο, είναι για αυτούς ένα ολόκληρο καινούριο κεφάλαιο. Επίσης, να διαβάσουν πολύ, να κάνουν ραντεβού με τον κτηνίατρο να τους μάθει πέντε πράγματα. Αλλά θα πρέπει να το ψάξουν και λίγο μονοί τους, π.χ. να μάθουν να μπορούν να κάνουν μια υποδόρια ένεση αν χρειαστεί, να μάθουν να έχουν μια επαφή με το ζώο τους έτσι ώστε να μπορούν να τους δώσουν κάτι ανά πάσα στιγμή. Εμένα κάθονται όλοι σούζα. Θα ανοίξει το στόμα, του χώνω το χάπι, τελειώνει η κουβέντα και πάμε παρακάτω. Πρέπει να μάθουν να μεταχειρίζονται το ζώο τους σαν να είναι κομμάτι του εαυτού τους. Θα πρέπει να υπάρχει και εμπιστοσύνη αλλά και επιβολή στο κομμάτι αυτό. Γιατί έχεις να κάνεις με ένα ζώο που δε μπορεί να σου μιλήσει, έχεις την ευθύνη του, άρα πρέπει να έχεις και τον έλεγχό του όσον αφορά κάτι που θα χρειαστεί.
Πού βρίσκουμε την Άντα Λιβιτσάνου αυτή την περίοδο:
Η Άντα Λιβιτσάνου παρουσιάζει την εκπομπή ζαχαροπλαστικής «Κάντο πιο oreo" κάθε Σάββατο στις 13:45 στον ΑΝΤ1» καθώς επίσης και στο μαγαζί της, στο Αda's little kitchen, όπου μαγειρεύει πανέμορφες τούρτες (Γρ. Λαμπράκη 10, Γλυφάδα). Περισσότερες πληροφορίες, εδώ: adaslittlekitchen.com
