Γνωρίζουμε το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας (Pride Festival) σήμερα ως μια γιορτή με παρελάσεις, άρματα, show και πάρτι, με τα οποία γιορτάζουμε ανοιχτά τη διαφορετικότητα και την κουλτούρα μας. Αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι είναι και η επέτειος μιας πραγματικής επανάστασης —το Κίνημα για την LGBT Απελευθέρωση— και φόρος τιμής σε εκείνους που έστρωσαν τον δρόμο πριν από μας.
Πώς ξεκίνησε το Φεστιβάλ
1969: Stonewall
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Ιουνίου 1969, το Stonewall Inn, ένα δημοφιλές γκέι κλαμπ στην οδό Christopher στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, δέχτηκε εισβολή από βαριά οπλισμένους άνδρες των ΜΑΤ της πόλης. Η κατηγορία ήταν η παράνομη πώληση οινοπνεύματος. Για δεύτερη φορά την ίδια εβδομάδα το μπαρ γινόταν στόχος. Οι επιδρομές στα γκέι μπαρ και η γενική παρενόχληση των γκέι και των τρανσέξουαλ είχαν καταντήσει ρουτίνα. Αλλά αυτή τη φορά, τα πράγματα δεν κύλησαν όπως νόμιζε η Αστυνομία.
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για το τι υποκίνησε τη βία και ποιοι συμμετείχαν σε αυτήν, αλλά μερικά γεγονότα είναι βέβαια: Η αστυνομία παρέταξε τους 200 θαμώνες για έλεγχο στοιχείων. Επέτρεψε στους περισσότερους να φύγουν, ενώ έθεσε υπό κράτηση το προσωπικό, καθώς και τρεις drag queen και δύο τρανσέξουαλ.
Στην αρχή, η κατάσταση έξω από το μπαρ ήταν γιορτινή. Όμως όταν έφτασε η κλούβα, και η αστυνομία φόρτωσε το προσωπικό του μπαρ και τις τρεις drag queen μέσα, το πλήθος στον δρόμο εξαγριώθηκε. Κάποιος πέταξε μια πέτρα στο παράθυρο και έπειτα δοχεία απορριμμάτων, μπουκάλια κτλ.
Όλη τη νύχτα μέχρι και την Κυριακή πρωί, μαζεύτηκε πολύ πλήθος μπροστά στο κατεστραμμένο μπαρ. Πολλοί γκέι νέοι εμφανίστηκαν για να διαμαρτυρηθούν, αλλά το έκαναν φιλώντας και χλευάζοντας την Αστυνομία. Τις επόμενες νύχτες συνέχισαν τα επεισόδια και οι συγκρούσεις με την Αστυνομία.
Η Πορεία
Ωστόσο, ακόμα σημαντικότερο ήταν αυτό που συνέβη αργότερα το καλοκαίρι. Στα τέλη του Ιουλίου, οι γκέι ακτιβιστές κυκλοφόρησαν φυλλάδια, απαιτώντας μια μαζική «συγκέντρωση για την ομοφυλοφιλική απελευθέρωση». Η συμμαχία που σχηματίστηκε από τη συνεδρίαση, που έγινε στις 24 Ιουλίου, υιοθέτησε την ονομασία «Γκέι Απελευθερωτικό Μέτωπο».
Ανάμεσα στις διεκδικήσεις της ήταν να σταματήσει η παρενόχληση από την αστυνομία, η προστασία στον εργασιακό χώρο, η ανάκληση των νόμων περί σοδομισμού και η θέσπιση νομοθεσίας κατά των διακρίσεων. Ακολουθούσαν και άλλα συλλαλητήρια διαμαρτυρίας και δημιουργήθηκαν οργανώσεις για τα δικαιώματα των γκέι και λεσβίων σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η «Πορεία για στο Stonewall» πραγματοποιήθηκε τον επόμενο χρόνο σε ανάμνηση του γεγονότος και συγχρόνως ως διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά των διακρίσεων και της βίας που ασκήθηκαν σε γκέι, λεσβίες και τρανσέξουαλ της Νέας Υόρκης.
Με τα χρόνια, η επέτειος απέκτησε εορταστικό χαρακτήρα, απλώθηκε σε πολλές χώρες του πλανήτη και έγινε γνωστή ως Pride — Περηφάνια. Τον Ιούνιο του 1999, το Stonewall μπαρ ανακηρύχτηκε Μνημείο Εθνικής Κληρονομιάς και τμήμα της οδού Christopher μετονομάστηκε Stonewall Place.
Η σημαία του ουράνιου τόξου
Η σημαία των ΛΟΑΤ ή σημαία του ουράνιου τόξου, κάποιες φορές αναφερόμενη και ως σημαία της ελευθερίας, χρησιμοποιείται ως σύμβολο των ΛΟΑΤ και των κινημάτων τους από τη δεκαετία του 1970. Τα πολλά χρώματα συμβολίζουν τη διαφορετικότητα. Συχνά χρησιμοποιείται ως σύμβολο της περηφάνιας των ομοφυλοφίλων σε παρελάσεις και πορείες των ΛΟΑΤ. Η προέλευσή της είναι από τις ΗΠΑ, όμως σήμερα χρησιμοποιείται σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η σημαία του ουρανίου τόξου έγινε γνωστή ως σύμβολο διαφορετικότητας και της περηφάνιας των ομοφυλοφίλων από τον καλλιτέχνη Τζίλμπερτ Μπέικερ, το 1978. Σήμερα η σημαία αποτελείται από έξι διαφορετικά χρώματα σε ισάριθμες λωρίδες: κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε και μοβ. Η πιο κοινή της χρήση είναι να υψώνεται με την κόκκινη λωρίδα στην κορυφή, όπως είναι στα χρώματα του ουρανίου τόξου της φύσης.
Η αρχική σημαία των ομοφυλοφίλων υψώθηκε για πρώτη φορά στο Σαν Φρανσίσκο στις 25 Ιουνίου του 1978. Η σημαία αποτελούνταν από οκτώ λωρίδες. Ο Μπέικερ απέδωσε ειδικό συμβολισμό σε καθεμιά από αυτές ως εξής: έντονο ροζ-σεξουαλικότητα, κόκκινο-ζωή, πορτοκαλί-θεραπεία, κίτρινο-ηλιακό φως, πράσινο-φύση, τιρκουάζ-μαγεία, μπλε-καθαρότητα, βιολετί-πνεύμα.
Το Pride στην Ελλάδα
Η πρώτη απόπειρα διοργάνωσης Pride στην Ελλάδα επιχειρήθηκε από το ΑΚΟΕ (Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας) στις 28 Ιουνίου 1980 στην Αθήνα, οριοθετώντας την κυρίως ως πολιτική εκδήλωση και επαναλήφθηκε δειλά 2 χρόνια αργότερα στον χώρο του Ζαππείου.
Έπρεπε να περάσουν 10 χρόνια για να διοργανωθούν αντίστοιχες εκδηλώσεις (Λόφος Στρέφη 1992, 1994, 1995, Πεδίον του Άρεως 1993, 1996 και σε κλειστούς χώρους 1998 και 1999). Την ίδια εποχή στην παραλία της Θεσσαλονίκης γίνονται οι αντίστοιχες διοργανώσεις από την ΟΠΟΘ (Ομάδα Πρωτοβουλίας Ομοφυλόφιλων Θεσσαλονίκης).
Η αρχή του Athens Pride, σηματοδοτείται το 2005 με τη δημιουργία του «Φεστιβάλ Περηφάνειας Αθήνας – Athens Pride» που με τη συνεργασία και συμμετοχή πολλών ελληνικών ΛΟΑΤ οργανώσεων και συλλόγων διοργανώνει ένα αντίστοιχο των ξένων χωρών Pride, το οποίο χρόνο με τον χρόνο δέχεται και μαζικότερη συμμετοχή. Γίνεται πάντα τον μήνα Ιούνιο στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Athens Pride 2021
Η ανάγκη αυτή για ορατότητα, καθώς και η δυναμική διεκδίκηση των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤ κοινότητας σε αυτή τη συγκυρία είναι μεγαλύτερες από ποτέ, καθώς καλούνται να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της πανδημίας μέσα σε ένα κλίμα προκαταλήψεων, διακρίσεων και φόβου. Με σύνθημα «Αυτό που μας ενώνει», το φετινό Athens Pride θα γεμίσει ολόκληρο το καλοκαίρι του 2021, περιλαμβανομένης και μιας δυναμικής εβδομάδας εκδηλώσεων (18-25 Ιουλίου) και θα συνεχιστεί με καλοκαιρινές εκδηλώσεις, έχοντας ως στόχο να κορυφωθεί σε μια κεντρική ημέρα, το Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου.
Το Pride είναι γιορτή, είναι διεκδίκηση, είναι μνήμη, και η ΛΟΑΤ κοινότητα καλεί όλους και όλες μας να αντιμετωπίσουμε τις διακρίσεις και να διεκδικήσουμε μαζί τους τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Πηγές
